13 lip 2015

Jak często miewasz foodgasmy?





W oparciu o temat seksu swojego blogerskiego fejmu raczej nie zbuduję. Postanowiłam jednak i ja liznąć troszkę tegoż tematu - tak frywolnie przy wakacjach -  i napisać o rozkoszach podniebienia zwanych ostatnio  foodgasmem. Prekursorką tego tematu w kulturze masowej musiała być chyba angielska ciemnowłosa bogini telewizyjna -  Nigella. Wzdychająca, mlaszcząca, ta która nie bała się sparzyć  paluchów w jeszcze ciepłych sufletach. Zamiast grzać miejsce pod kołdrą u boku bogatego męża, ona wolała  nocne piesze wycieczki w stronę lodówki. Cóż, późniejsze historie  z tegoż pana udziałem nie pozostawiały wątpliwości dla jej wyborów.

Wróćmy jednak do foodgasmów. To temat dobry dla każdego. W końcu z seksem bywa tak, że  nie zawsze jest z kim lub jest gdzie , a jeść ostatecznie każdy musi.  Więc i dla singlów i dla białych małżeństw, dla zbyt młodych i dla zbyt starych na "te" sprawy, dla tych co spełnieni  także - wszak mogą zechcieć  poszukiwać nowych wrażeń. W tym temacie ciała upaćkane bitą śmietaną i mleczną czekoladą zupełnie do mnie nie przemawiają. Zdecydowanie wolę subtelniejsze formy wyrazu. Ot, powiedzmy taki sutek w cukrze ;)

Zasadnicze pytanie ( w sumie to trochę wścibskie)  brzmi zatem - czy mieliście ostatnio foodgasmy? Dajmy na to ja - ostatnio regularnie przy przaśnym młodym ziemniaku serwowanym  z jajem sadzonym i kalafiorem. Tak zwyczajnie - danie za 4.5 na łeb a tyle przyjemności.  Wspominałam również niedawno o kilku potrawach przy których mam ochotę  wylizywać  talerze - zdecydowanie mogłabym je podpiąć pod opisywane tu dzisiaj  doświadczenie. 

Na fali dzielenia się planami wakacyjnymi  postanowiłam przekroczy swoją strefę komfortu -  tego kulinarnego - i spróbować jakże osławionych frutti di mare. Wybiorę jakąś dziwną kreaturę  i postaram się ją pogryźć  ( obiecuję również przełknąć), mając wielką nadzieję na doświadczenie prawdziwego fruttidimarefoodgasmu. Nie żebym była zupełnie zielona w tym temacie. Raz jeden, we włoskiej restauracji w Katowicach miałam kontakt z jedną z macek ośmiornicy, odkrojoną z Tomkowego talerza. Gumiaste to było jak diabli, wymagało prawdziwej gimnastyki szczęki  i nie miało kompletnie nic wspólnego z rozkoszami podniebienia. A przecież jak świat długi i szeroki te morskie żyjątka uznawane są za  fantastyczne afrodyzjaki. Oby przynajmniej w sprawach rozkoszy pozostałych części  ciała lepiej się sprawdzały. 

Czy jest tu jakiś Czytelnik,  który mógłby doradzić  przyszłej degustatorce jakiegoś zjadliwego  morskiego cudaka? 

Będę wdzięczna za wszystkie rekomendacje, gdyż ja nawet z krewetkami nie jestem za pan brat.

Tak to bywa z seksem. Kultura przemyca go wszędzie. Są fodgasmy jest i foodporn. Taki czekoladowy  torcik naleśnikowy  jak ten wyżej łapie się na obydwie kategorie :)

Marta

16 komentarzy:

  1. Marta, ostatnio jestem tak zaganiana, że na fikołki brak mi czasu ;). Ale chciałam Ci powiedzieć, co już z resztą kiedyś napisałam, że masz niesamowity telent. Masz może swoją kolumnę w jakiejś gazecie? Uwielbiam Cię czytać :))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Moniko lejesz miód na moje serce :) Póki co okupuje tylko ten kawałek internetu :)

      Usuń
  2. Śmiem twierdzić, że foodgasmy są sensem mojego życia :) Co do owoców morza to ja z przyjemnością jem jedynie mule, czasami panierowane kalmary, jak już się dowiem czy są dobrze zrobione i nie są gumowe. Zupełnie nie rozumiem zachwytu krewetkami, które mają dla mnie taką konsystencję, że cierpię, kiedy je gryzę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. no właśnie rozważam właśnie spróbowanie kalmarów :) a krewetki jadłam tylko raz i trochę przypominały mi kurczaka :)

      Usuń
  3. Oooo ten foodporn do mnie przemawia :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Pierwsze słyszę o takim czymś, ale spodobało mi się i przeczytałem.
    Niestety nie mogę Ci nic doradzić z morskich zwierząt, bo przechodzę na dietę wegańską i mam zamiar naprawiać ten świat, bo za dużo niewinnych zwierząt ginie, co powoduje nieodwracalne zmiany klimatu i wreszcie doprowadzi do kolejnego kataklizmu.

    Pozdro

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. milo mi ze spodobał Ci się tekst :) i powodzenia w przechodzeniu na weganizm!

      Usuń
  5. Taki torcik naleśnikowy bardzo chętnie bym wciągnęła:). A jeśli chodzi o owoce morza, to radzę Ci zacząć od krewetek, sa mięciutkie (jak się je ugotuje) i nie ciągną sie jak ośmiornice i kalmary:).

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. torcik jest bardzo prosty w przygotowaniu tylko trochę czasochłonny :)

      Usuń
  6. Ośmiornice zdecydowanie mnie odstraszają, krewetki jadłam tylko w sushi, więc też nie mogę zbyt wiele o nich powiedzieć, ale... gorąco polecam kotlety z kraba! Jadłam je u cioci, ale wyglądały po prostu jak najzwyklejsze mielone, z tymże mięso krabie, obtoczone w bułce tartej i usmażone na patelni. Przepyszne, głównie dlatego, że mięso kraba jest dosyć słodkie i to było naprawdę zaskakująco pyszne. Byłam mile zaskoczona, jako, że nie po drodze mi z owocami morza :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. pierwszy raz słyszę o takim daniu, tylko gdzie takie coś zamówić? Bo w przygotowaniu wydaje mi się dosyć skomplikowane. Dzieki za rekomendacje :)

      Usuń
  7. Ja jadłam tylko sałatkę z dodatkiem paluszków krabowych i przyznam, że mi smakowała. Krewetki mają wstrętny wygląd, więc odpadają, chyba, że ktoś by mi je zmielił. W zasadzie to chyba mogłabym zjeść każdy owoc morza pod warunkiem, że miałby kształt kotleta. ;-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Odpowiem jeszcze na pytanie zasadnicze. :-) W mojej rodzinie jestem specjalistką od foodgasmów. Chociaż moja siostra też jest w tym dobra. :-)

      Usuń

dziękuję za odwiedzenie Zakładników Codzienności oraz za Twój komentarz